-
1 μεθόριος
A lying between as a boundary, γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς the border country between.., Th.2.27, 4.56: neut. pl., borders, marches, , cf. X.Cyr.1.4.16, etc.; τὰ μ. Τύρου καὶ Σιδῶνος v.l. in Ev.Marc.7.24;μεθόρια φιλοσόφου τε καὶ πολιτικοῦ Prodic.6
: sg.,τὸ μεθόριον LXX Jo.19.27
cod. A: metaph., Pl.Lg. 878b;ὁ ὕπνος δοκεῖ εἶναι τοῦ ζῆν καὶ τοῦ μὴ ζῆν μ. Arist.GA 778b30
, cf. HA 588b5, Hierocl. in CA20p.462M.; ἐν μεθορίῳ [εἶναι] Arist.Pr. 943 b26, Gal.6.255; ἡ Ἀράβων καὶ Ἀσσυρίων μεθορία (sc. χώρα) Plu.Crass. 22;ἡ μεθόριος Ph.2.514
; ἔστι ἐν λιτότητι μεθόριος there is a limit to frugality, cj. in Epicur.Sent.Vat.63.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μεθόριος
См. также в других словарях:
μεθόριος — α, ο, θηλ. και ος (ΑM μεθόριος, ον, Α θηλ. και ία) 1. αυτός που βρίσκεται μεταξύ δύο ορίων, αυτός που αποτελεί το όριο, το σύνορο δύο χωρών ή επικρατειών (α. «ἡ δὲ Θυρεᾱτις γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστιν», Θουκ. β. «μεθόριος γραμμή»)… … Dictionary of Greek
